آزیتا حسین زاده عطار | شهرآرانیوز؛ هم زمان با هفته خانواده و جوانی جمعیت و در جهت جریان سازی و حمایت از تولید آثار هنری و توزیع مؤثر آثار هنری با موضوع حمایت از خانواده و جوانی جمعیت، اولین جشنواره ملی هنری «نسل امید» با همکاری معاونت امور جوانان وزارت ورزش و جوانان و حوزه هنری انقلاب اسلامی برگزار میشود. در این رویداد، جشنواره ملی عکس «نسل امید» توسط حوزه هنری خراسان رضوی، مرحله استانی خود را طی کرده و به مرحله ملی رسیده است.
گفتوگو با دو هنرمند از داوران این رویداد، فرصتی فراهم آورد تا نگاهی دقیقتر به پشت صحنه داوری، معیارهای انتخاب آثار برگزیده و چشم اندازهای عکاسی در استان خراسان و ایران داشته باشیم. این دو داور با نگاهی تخصصی، روایتگر چالش ها، ظرفیتها و پیامهای نهفته در قابهای ثبت شده توسط عکاسان هستند.
قدیر وقاری شورجه، از داوران جشنواره هنری «نسل امید»، میگوید: این جشنواره و داوریهای آن، با بیش از ۲۵۰ اثر ارسال شده به آن، پیش از آغاز تجاوز رژیم صهیونیستی انجام شده است و هفته گذشته داوری استانی آثار در یک روز به سرانجام رسیده و برگزیدهها و کسب کنندگان مقامهای اول تا سوم آثار برای مرحله کشوری به تهران ارسال شدهاند.
وی با اشاره به کیفیت بالای آثار ارسال شده به جشنواره «نسل امید» و انتخاب سخت میان آنها توضیح میدهد: داوری آثار طی یک روز و در دو مرحله انجام شد و از ساعت ۱۲ تا ۶ عصر طول کشید. با اینکه آثاری که به این جشنواره آمد تعدادشان زیاد نبود و زمان از فراخوان تا برگزاری بسیار کوتاه بود، به این دلیل که جشنواره ملی اعلام شده بود و همه تصور میکردند کشوری برگزار شود، کیفیت آثار در حد کشوری و سطح بالا بود.
این داور جشنواره «نسل امید» بیان میکند: این نقص در برنامه ریزی جشنواره که در ابتدا اعلام کرده بودند جشنواره ملی و کشوری است، اما در مرحله اول استانی برگزار و قرار شد در مرحله بعد منتخبان آثار به دوره کشوری راه پیدا کنند، سبب اختلالاتی در روند برگزاری این جشنواره و آثار شد.
وی با اشاره به اینکه این جشنواره بیشتر برای شرایط خاص کشور در چند سال اخیر که جوانها تمایل به ازدواج و فرزند آوری ندارند، طراحی شده است، افزود: این جشنواره را بیشتر برای نسل جدید تدارک دیدند که تشویق شوند تا ازدواج کنند و فرزند آوری داشته باشند و قرار بر این شد که آثاری ارائه شوند تا چالشهای موجود در جامعه برای جوان ترها را رفع کنند.
وقاری درباره معیارهای ارزیابی آثار در این جشنواره میگوید: به عنوان داور همیشه فراخوان را کامل میخوانیم که ببینیم برگزارکننده از ما چه میخواهد. مهمترین مسئله در داوری، بحث فنی کار، شرایط عکس و کیفیت خوب آن است. ما عکسهایی را بیشتر انتخاب میکردیم که علاوه بر ویژگیهای فنی، ترکیب بندی و نقش اصلی هنر را در خود داشته باشد. او توضیح میدهد: در کنارخلاقیت هنری و کادربندی و شرایط نوری و فنی عکس ها، شش آیتم در این جشنواره داشتیم که شامل فرزند آوری، ازدواج، چالش سال خورده ها، جوانان و این قبیل مسائل میشد.
این جشنواره، چون عنوان آن نسل امید بود همه میتوانستند در آن شرکت کنند و برخی از عکسها هم خانوادگی بود. آثار خوب هم بسیار داشتیم. خلاقیت هنری عکاسان به این جشنواره و ارتقای سطح آن کمک بسیاری کرد. در بین آثار عکسهای با کیفیت بالا کم نداشتیم و همین انتخاب را سخت میکرد. با توجه به اینکه آثار بدون نام و با کد به دست ما رسیده بود و ما عکاس را نمیشناختیم، سعی کردیم اثری را انتخاب کنیم که علاوه بر ویژگیهای اصولی، خلاقانه هم باشد.
این پیشکسوت هنر عکاسی مشهد در بیان پیشنهادی برای بهبود شرایط برگزاری جشنوارهها در آینده یادآور میشود: این مسئله را با مسئولان تربیت بدنی هم در میان گذاشتم که اگر قرار است جشنوارهها به درستی و اصولی شکل بگیرد، باید زمان بیشتری برای برنامه ریزی آن بگذارند. در برخی از کشورها جشنوارههای در طی سال را از همان ابتدای سال کاملا مشخص میکنند و مدیریت بسیار منسجمی برای جشنواره هایشان دارند و با این اقدام کل خطاهای کار با برنامه ریزی منسجم گرفته خواهد شد.
او در ادامه با بیان خواسته اش که جشنوارهها تحت حمایت سازمانهای هنری مانند اداره فرهنگ و ارشاد و حوزه هنری قرار بگیرند، میگوید: امسال حمایتهای معنوی خوب بود، اما حمایت مالی نداشتند. نیاز هست که برای ارتقای کیفیت برگزاری جشنواره ها، سازمانهای مختلف حمایت مالی هم انجام دهند.
میتوانند مشخص کنند که برای هر نوع جشنوارهای، ارسازمانهای مرتبط با آن پای کار بیایند و با این اقدام، علاوه بر تشویق هنرمندان، به برگزاری رویدادهای بیشتر در سال کمک کنند. وقاری با تأکید به شرایط جنگی این روزها میگوید: در کل نهادها و ادارات و جریانات با هنرمندان مانند علت و معلول به هم وصلند و اگر بحث حمایتی باشد، هنرمند هم میتواند خلق اثر خوب داشته باشد. ولی اگر نهادها بحث رزومه سازی برای خودشان داشته باشند، هنرمند هم همکاری خوبی نخواهد داشت و آثار با کیفیت خود را به نهادها نخواهد سپرد.
موسی حاجی نژاد نیز درباره برگزاری جشنواره «نسل امید»، کیفیت آثار را در خور استان خراسان رضوی نمیداند. او میگوید: زمان کوتاهی تا فراخوان اعلام شده است و قرار بر این بوده که جشنواره ملی برگزار شود. او توضیح میدهد: بسیاری از هنرمندان عکسهایی را فرستادند که استانی نبوده و بیشتر وجهه ملی داشته است. این سبب شده است که شأن عکس خراسان رضوی که به نوعی بسیار قابل توجه است، حس نشود و تعداد کمی آثار در خور شأن استان به این جشنواره بیاید.
این مستندساز و عکاس مشهدی ادامه میدهد: در همان شرایط که عکسها سنخیتی با خراسان رضوی نداشت، سعی کردیم عکسهایی را انتخاب کنیم که امید و زندگی در آنها جریان داشته باشد و عکسهایی را انتخاب کردیم که در راستای عنوان این جشنواره حرفی برای گفتن داشته باشند.
تصور میکنم از میان عکسهای منتخب استان، یک پنجم متناسب با موضوع این جشنواره بودند و ربطی به خراسان رضوی داشتند. سعی مان در داوری استانی آثار، بر این مبنا بود که عکسها در سطح ملی جشنواره نیز مقام بیاورند. البته این را هم بگویم که بسیاری از عکاسان حرفهای خراسان رضوی در این جشنواره اثری ارائه نداده بودند و شرکت نداشتند.
وی با تأکید بر ملاکهای این جشنواره بیان میکند: سعی مان بر این بود عکسهایی را انتخاب کنیم که خاطره تلخی در ذهن مخاطب تداعی نکند. عکسها امید داشته باشند و سرشار از شادی و نشاط باشند و علاوه بر آن نمادهایی هم از استان ما داشته باشند که در سطح ملی مشخص باشد، عکس از استان ما فرستاده شده است. چون در داوری کشوری هم این ملاکها مطرح است. تصورم این است از آثاری که ما انتخاب کردیم و شامل عکسهای برگزیده اول تا سوم و شایسته تقدیرها بود، حتما یکی دو تا عکس در جشنواره کشوری برگزیده خواهند شد.